علیرضا رحمانی

علیرضا رحمانی قاری قرآن است.
او در ابتدا آیاتی از سوره غافر تلاوت کرد و سپس از علت انتخاب خود برای تلاوت این آیات گفت.
او به مدت دو سال طی اتفاقاتی نتوانسته مطلقا بخوابد و دوران بسیار سختی را می گذرانده، حتی توانایی قرائت قرآن را نداشته و در بسیاری از محافل شرکت نمی کرده است.
او که قبل از ورود به عرصه تلاوت، مداح بوده یک شب در اوج ناامیدی به حضرت اباالفضل العباس(ع) متوسل می شود و به زبان شیرین آذری از حضرت عباس(ع) در خواست می کند که به او کمک کند تا مشکلش رفع شود و در کربلا تلاوت قرآن کند.
همان شب در هنگام استراحت دستی را بر پشت خود حس می کند در ابتدا گمان می کند که یکی از اعضای خانواده است اما بعد از پرس و جو متوجه می شود که این دست احتمالا نشانه ای از طرف قمر منیر بنی هاشم بوده است.
بعد از آن شب در عرض یک ماه مشکل بی خوابی او رفع می شود اما حسرت بزرگ، تلاوت قرآن در کربلا بر دل او مانده است.
رسالت هم از او خواست تا به زبان آذری به حضرت عباس(ع) متوسل شود تا سید حسنین خادم عتبه عباسیه به او یک سفر کربلا هدیه کند.
استاد قاسمیان نیز نکاتی از سوره رم بیان کردند.
در این بین نیز شوخی های بین میزبانان محفل بر جذابیت های آن افزود.
در پایان نیز استاد رضوان درویش و استاد قاسمیان ابتهالی را خواندند.