
چهار دهه خدمت به قرآن، نامی را در تاریخ قرآنی ایران ماندگار کرده است: استاد احمد ابوالقاسمی. متولد 10 خرداد 1347 در جنوب غربی تهران، مردی که داستان زندگیاش از کودکی خجالتی در مسجد محله تا استادی برجسته قرآن در عرصه بینالمللی، روایتگر عشق و تعهد به کلام الهی است.
شاید کمتر کسی باور کند که این پیشکسوت قرآنی، روزی از خواندن قرآن در جمع خجالت میکشید. در زمستان سال 1355، مادری دلسوز، پسر هشت سالهاش را به مسجد فرستاد تا روخوانی قرآن را بیاموزد. این آغاز مسیری بود که تا سال 1361 در سکوت و خلوت طی شد، تا آنکه شوق جهاد و دفاع از وطن، او را به میدان دیگری کشاند.
حضور بیست ماهه در جبهههای حق علیه باطل و سه بار مجروحیت، از ابوالقاسمی جانبازی ده درصد ساخت. ترکشی که در سال 67 در ریهاش جا خوش کرد، نتوانست مانع عشق او به تلاوت قرآن شود. برعکس، این درد جسمانی با صلابت معنوی او درآمیخت و صدایش را گیراتر کرد.
مسیر حرفهای استاد ابوالقاسمی از محضر بزرگانی چون حاج محمد غفاری، محمدرضا ابوالقاسمی و استاد خدام الحسینی آغاز شد. امروز، او خود استادی است که شاگردان بسیاری را پرورش داده است. سفر به 37 کشور جهان و تأسیس مؤسسه قرآنی در آلبانی، تنها بخشی از خدمات بینالمللی اوست.

کارنامه درخشان او در عرصههای مختلف قرآنی چشمگیر است: از فعالیت در سازمان تبلیغات اسلامی تا خدمت در حرم شاه عبدالعظیم حسنی، از مدیریت رادیو قرآن تا دریافت مدرک دکتری معادل در دو رشته تلاوت قرآن و تدریس صوت و لحن. ضبط یک دوره کامل ترتیل و تحقیق، میراث ماندگار صوتی اوست که برای نسلهای آینده به یادگار مانده است.
در فصل سوم محفل، استاد ابوالقاسمی به عنوان پیشکسوت و بزرگتر جمع، نقشی فراتر از یک میزبان ایفا میکند. حضور او به برنامه وزانت و اعتبار خاصی میبخشد. تجربه چهار دهه فعالیت قرآنی، آشنایی عمیق با مکاتب مختلف قرائت، و درک عمیق او از مفاهیم قرآنی، محفل را به فرصتی بینظیر برای علاقهمندان به قرآن تبدیل کرده است.
نگاه پدرانه و حکیمانه استاد ابوالقاسمی در کنار دیگر میزبانان، ترکیبی متوازن از تجربه و نوآوری را در محفل پدید آورده است. او که خود راه طولانی از خجالت تا استادی را پیموده، با درک عمیق از تجربه نوآموزان قرآن، راهنمایی دلسوز برای نسل جدید علاقهمندان به قرآن است.