از زمین چمن آرسنال تا محراب تلاوت؛ این شاید کوتاه‌ترین توصیف برای مسیر شگفت‌انگیز محمد ایوب عاصف باشد. جوانی که روزگاری رؤیای درخشش در مستطیل سبز را در سر می‌پروراند، امروز با آیات الهی دل‌ها را تسخیر می‌کند. قصه او روایتی است غیرمنتظره از پیوند فوتبال و قرآن، از تلفیق هویت‌های چندگانه، و از مسیری که سرنوشت برای این قاری انگلیسی رقم زد.
فرزند پدری پاکستانی و مادری مراکشی، عاصف در سرزمینی بالید که شاید کمتر کسی انتظار ظهور قاری‌ای چنین توانمند را از آن داشت. اما میراث خانوادگی او چیز دیگری می‌گفت؛ پدربزرگ مادری‌اش، شیخ محمد کارمون، حافظ کل قرآن بود و نخستین جرقه‌های عشق به کلام الهی را در قلب نوه شش ساله‌اش روشن کرد.
در حالی که همسالانش مشغول تماشای بازی‌های لیگ برتر بودند، عاصف کودکی در دو مدرسه متفاوت می‌گذراند: مدرسه فوتبال آرسنال و مکتب قرآن. استعدادش در فوتبال او را تا تیم جوانان آرسنال پیش برد، اما تقدیر مسیر دیگری برایش رقم زد. مأموریت کاری پدر و مهاجرت به قاهره، او را به سوی تحصیل در الازهر و تعمیق دانش قرآنی سوق داد.
امروز، تسلط عاصف بر دو روایت “ورش از نافع” و “حفص از عاصم” و درخشش در مسابقات قرآنی انگلیس، مصر، پاکستان و بلژیک، او را به چهره‌ای شاخص در محافل قرآنی بین‌المللی تبدیل کرده است. تلاوت‌های او در 25 کشور جهان، تجربه‌ای منحصر به فرد از تعامل مخاطبان مختلف با قرآن را رقم زده است؛ از شور و هیجان مصری‌ها تا سکوت معنادار انگلیسی‌ها.
شاید جذاب‌ترین بخش داستان عاصف، توانایی او در جذب جوانان غربی به قرآن باشد. به گفته خودش، بسیاری از جوانان انگلیسی، حتی آنها که با دستورات قرآنی بیگانه‌اند، شیفته طنین دلنشین آیات الهی می‌شوند. این همان معجزه‌ای است که او را به سفیری برای معرفی زیبایی‌های قرآن در غرب تبدیل کرده است.
حضور محمد ایوب عاصف در سه شب از نیمه اول ماه رمضان به عنوان میزبان افتخاری محفل، که با دعوت رسالت بوذری شکل گرفت، فصل تازه‌ای در تاریخ این برنامه گشوده است. میزبانی او، که تلفیقی است از فرهنگ غربی و معنویت شرقی، روایتی متفاوت از جهانی بودن پیام قرآن را به تصویر می‌کشد.
