احمد یوسف‌زاده

احمد یوسف‌زاده؛ آزاده

یکی از تأثیرگذارترین و عمیق‌ترین حضورها در برنامه “محفل” با معرفی احمد یوسف‌زاده، آزاده سرافراز و نویسنده شناخته‌شده رقم خورد. او که 8 سال و 3 ماه در اسارت رژیم بعث عراق به سر برده، روایتی دردناک اما امیدبخش از پیوند انسان با قرآن در سخت‌ترین شرایط زندگی را به تصویر کشید.

احمد یوسف‌زاده، نویسنده کتاب مشهور و پرفروش “آن 23 نفر”، با خود قرآنی را به استودیوی “محفل” آورده بود که در دوران اسارت، همراه و همدم او و دیگر اسرای ایرانی بوده است. این قرآن که همچون گنجی ارزشمند نوبتی بین رزمندگان در اسارت دست به دست می‌شد، نمادی از مقاومت معنوی اسرای ایرانی در برابر سختی‌های اسارت بود.

یوسف‌زاده در روایت خود، از چگونگی حافظ شدن در دوران اسارت سخن گفت؛ اینکه چگونه در آن شرایط دشوار و طاقت‌فرسا، حفظ آیات قرآن کریم به منبعی برای قدرت روحی و آرامش درونی او و دیگر اسرا تبدیل شده بود. او به بیان این نکته پرداخت که چگونه قرآن کریم از یک کتاب به یک هویت زنده در روح و جان اسرا تبدیل شده بود.

لحظات تکان‌دهنده این روایت، زمانی بود که یوسف‌زاده از سرنوشت رزمنده‌ای به نام امیر سخن گفت که در اسارت از ناحیه پا آسیب دیده بود و 6 ماه تمام در اردوگاه اسرا با دست جابه‌جا می‌شد. او با تأثری آشکار توضیح داد که این رزمنده پس از 40 سال از اسارت، همچنان با جراحت پایش دست و پنجه نرم می‌کند و درگیر درمان است. این روایت دردناک، چنان بر حاضران تأثیر گذاشت که اشک بر چشمان میزبانان و داوران برنامه حلقه زد.

یوسف‌زاده همچنین از خاطره دیدار اسرای ایرانی با صدام ملعون، اعتصاب غذای اسرا در اعتراض به رفتارهای ضدانسانی زندانبانان و انتقال آنها به بیمارستان سخن گفت. او در عین روایت تلخی‌های اسارت، از معنویت ناب و عمیقی که در دل اسارت تجربه کرده بودند نیز یاد کرد و اینکه چگونه قرآن، چراغ راه آنها در تاریک‌ترین روزهای زندگی بوده است.

در پایان این روایت عمیق و تأثیرگذار، میزبانان برنامه و یوسف‌زاده، همگی مخاطبان را به خواندن کتاب “آن 23 نفر” توصیه کردند؛ کتابی که روایتی صادقانه و مستند از اسارت 23 نوجوان ایرانی در چنگال رژیم بعث عراق است.

حضور احمد یوسف‌زاده در برنامه “محفل” تصویری زنده از نقش حیاتی قرآن در سخت‌ترین شرایط زندگی انسان را به نمایش گذاشت و نشان داد که چگونه کلام الهی می‌تواند در دل تاریکی‌ها، نوری امیدبخش برای انسان باشد.